Clicky


Column Chris Klomp

Chris KlompChris Klomp is rechtbankverslaggever en volgt wekelijks rechtszaken. Op Transport Online staat hij regelmatig stil bij ernstige ongelukken met vrachtwagens.

Wie is er eigenlijk verantwoordelijk? En waar kijken rechters allemaal naar?

Waargebeurde verhalen met echte hoofdpersonen die een inkijkje geven in het verkeersrecht.

Foto: Reyer Boxem


Geplaatst op donderdag 31 mei 2018

Dodelijke wielmoeren

Vrachtwagenchauffeurs worden doorgaans veroordeeld omdat ze niet hebben gezien wat ze wel hadden moeten zien. Meestal is er direct contact tussen de vrachtwagen en het slachtoffer. Maar het kan ook anders. Soms loert de dood als er al veel eerder sprake is geweest van onoplettendheid en verzuim.

Het is 12 mei 2016, 10.34 uur als Cor met zijn vrachtwagen over de parallelbaan van de A2 bij Den Bosch rijdt. Er lijkt niets aan de hand, maar dan ziet een getuige een grote zwarte vrachtwagenband van een viaduct vliegen. De zware band raakt een zwarte Renault, die oncontroleerbaar begint te slingeren, door een hekwerk knalt en tegen een betonnen pilaar tot stilstand komt. De bestuurster overleeft de klap niet.

Onderzoek wijst al snel uit dat de band van de oplegger van de truck van Cor is gekomen. De wielmoeren zijn losgeraakt, waardoor de band onder het rijden ineens een dodelijk projectiel werd. Zoals altijd in verkeerszaken is duidelijk dat Cor dit helemaal niet heeft gewild. Maar is hij er ook verantwoordelijk voor?

Voorzienbaarheid

Om die vraag te beantwoorden moet er sprake zijn van een zekere voorzienbaarheid. Dat wat je nooit had kunnen voorzien, kan immers ook niet strafbaar zijn. Al was het maar omdat er dan geen sprake is van schuld. Je moet op de een of andere manier te maken hebben gehad met het gevolg en dan ook nog eens in verwijtende zin.

Voor die verwijtbaarheid grijpt de rechtbank terug op het aangeleerde gedrag van een vrachtwagenchauffeur. Die krijgt immers tijdens de rijlessen al te horen dat wielmoeren dienen te worden gecontroleerd voor aanvang van de rit. De controle van wielmoeren is zelfs een exameneis.

De vraag is dan hoe een dergelijke controle er in de praktijk uit zal moeten zien. Het CBR is daar in ieder geval niet duidelijk over. Volstaat een visuele inspectie van de technische staat van de vrachtwagen of is er meer nodig?

In dit geval hebben we twee bijzondere omstandigheden die maken dat Cor wel verantwoordelijk is voor de dood van de automobiliste. Ten eerste wist Cor dat enige tijd voor het ongeluk een wiel van de oplegger was vervangen en dat de moeren daarna tot twee keer toe door het bedrijf werden nagetrokken. Volgens de rechtbank is dat een situatie die ‘afwijkt van de normale gang van zaken’.

Roestsporen

Daar komt nog bij dat er roestsporen zaten op de velg van het wiel dat later loskwam van de oplegger. Volgens de rechtbank geven roestsporen aan dat er ruimte zit tussen de wielmoeren en de velg en dat dit voor alle chauffeurs een dringende waarschuwing had moeten zijn. Om daar zeker van te zijn werd een docent van de Politieschool gehoord. Hij verklaarde dat ‘elke ruimte tussen de wielmoeren, velgen en naaf een groot risico vormt bij een beladen oplegger’. Volgens Cor heeft hij geen bijzonderheden gezien tijdens de controle, maar de rechtbank stelt vast dat de roestsporen zichtbaar moeten zijn geweest. Het is namelijk niet aannemelijk dat deze pas na de controle van Cor zijn ontstaan.

Kort gezegd: Cor had niet alleen moeten kijken, maar ook moeten voelen of de moeren wel vast zaten. Door dit niet te doen is hij nalatig geweest, met alle gevolgen van dien. Wat de rechtbank betreft moet de eis van het CBR gezien worden als een controle specifiek gericht op het vastzitten van de moeren.

Fout

Volgens de rechter zit Cor hoe dan ook fout. Als hij de roestsporen (en daarmee de duidelijke waarschuwing dat de moeren niet goed zitten) niet heeft gezien, dan is hij onzorgvuldig geweest. Als hij de roestsporen wel heeft gezien, dan heeft hij er niet naar gehandeld en dat is ook onzorgvuldig.

Cor is dus schuldig aan het veroorzaken van een dodelijk ongeval. Niet dat hij de opzet er toe heeft gehad, maar het is er door zijn onvoorzichtigheid wel van gekomen.

Om tot een straf te komen beschikt de rechtbank over richtlijnen. Die geven bij een dodelijke verkeersfout aan dat de verdachte een werkstraf dient te krijgen van 240 uur, plus een rijontzegging van een jaar.

Omdat de rechtbank ook wel ziet dat een rijontzegging Cor wel erg zwaar zou treffen, legt de rechter de rijontzegging geheel voorwaardelijk op. De werkstraf zal Cor wel in zijn geheel uit moeten voeren.

Chris Klomp


Eerder verschenen columns

24 april 2018 - Beroepschauffeur? Een zeer zware verantwoordelijkheid
22 februari 2018 - Fietser door rood? Ook dan is vrachtwagenchauffeur schuldig
5 januari 2018 - Ook een trein aanrijden is niet altijd strafbaar
30 oktober 2017 - Sterven door een blokkerende bijrijder?
11 juli 2017 - Vijfhonderd euro voor de dood van een fietser
3 mei 2017 - Een indirecte dood
4 januari 2017 - Niet altijd schuld na een fataal ongeluk
2 november 2016 - Dood door schuld
9 augustus 2016 - De littekens van een vreselijk ongeluk
24 mei 2016 - De dood kan altijd in de buurt zijn
14 maart 2016 - De ongelukkig dood van Martijn (4)
2 februari 2016 - Niet met vaste hand
16 december 2015 - Proceshouding
3 november 2015 - De rol van de chauffeur
11 september 2015 - Een trauma voor het leven
14 augustus 2015 - Een straf is niet altijd nodig
3 juli 2015 - Verkeersrecht in de praktijk
28 mei 2015 - Een dode hoek
18 mei 2015 - Wat je niet kan zien, zie je niet

Nieuwsbrief

Elke werkdag het laatste nieuws rond lunchtijd
in uw e-mail ontvangen?

Stuur mij de nieuwsbrief

Wilt u zich afmelden klik dan hier

Rijverboden

Foto's

Stuur uw foto's naar onze redactie, dan plaatsen wij deze voor u.

Actuele Brandstofprijzen
Euro952,187
Diesel1,958

Aangeleverd door UnitedConsumers

Meer brandstofprijzen

Truckoccasions

Truckoccasions

Geen advertenties gevonden

meer truckoccasions