TILBURG – De Rechtbank Oost-Brabant heeft geoordeeld dat een pakketbezorger in juni 2025 onterecht op staande voet is ontslagen door zijn werkgever, een pakketbezorgbedrijf uit Tilburg. De kantonrechter concludeert dat er geen dringende reden was voor het ontslag en dat de werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld. Het bedrijf moet de werknemer in totaal meer dan €25.000 betalen aan vergoedingen, achterstallige bedragen en kosten.
Werkgever liet werknemer ‘volledig in het ongewisse’
Uit de uitspraak blijkt dat de werknemer zonder duidelijke toelichting van het werk werd gehaald, dat het loon werd stopgezet en dat vakantiegeld niet werd uitgekeerd. Ook ontving de werknemer ondanks herhaalde verzoeken geen ontslagdocumenten of eindafrekening. De werkgever gaf bovendien aan dat de werknemer zijn werkspullen “mocht houden”, wat door de rechtbank werd gezien als onderdeel van een feitelijke beëindiging van het dienstverband.
De werknemer zat na 6 juni zonder loon, kon geen WW aanvragen en kwam daardoor in financiële problemen.
Geen geldige reden voor ontslag op staande voet
De werknemer had meerdere malen pakketten voor de deur achtergelaten, maar volgens de arbeidsovereenkomst kan dat niet worden aangemerkt als een dringende ontslaggrond. Het interne sanctiebeleid schrijft eerst een waarschuwing en vervolgens een tijdelijke schorsing voor. Die stappen zijn door de werkgever niet gevolgd.
Daarmee is het ontslag in strijd met de wettelijke regels en dus niet rechtsgeldig.
Zes maandsalarissen aan billijke vergoeding
De rechtbank kende de volgende vergoedingen toe:
- € 13.559,94 aan billijke vergoeding (zes maandsalarissen)
- € 4.519,98 aan vergoeding wegens onregelmatige opzegging
- € 5.969,41 aan transitievergoeding
- € 1.219,00 aan buitengerechtelijke kosten
- € 928,00 aan proceskosten
Daarnaast moet de werkgever binnen veertien dagen een deugdelijke eindafrekening en volledige loonstroken vanaf 2017 aanleveren. Bij niet-naleving volgt een dwangsom van €1.000.
Structureel overwerken zonder volledige betaling
Tijdens de zitting verklaarde de werknemer dat hij structureel 40 tot 50 uur per week werkte, maar slechts werd uitbetaald voor de 28 uur uit zijn contract. Ook dit rekent de kantonrechter tot het ernstig verwijtbare handelen van de werkgever.
