UTRECHT – Nederlandse artsen en hun beroepsorganisaties noemen de resultaten van onderzoek naar de invloed van mRNA-coronavaccins op de uitkomst van bepaalde behandelingen tegen kanker “indrukwekkend”. Patiënten met specifieke vormen van long- en huidkanker bleven volgens de Amerikaanse studie aanzienlijk langer in leven als zij kort na hun coronavaccinatie aan behandeling met immuuntherapie waren begonnen.
“Dit past bij wat we weten over hoe mRNA-vaccins en immuuntherapie werken”, reageren de Nederlandse Vereniging voor Medische Oncologie (NVMO) en de Nederlandse Vereniging van Artsen voor Longziekten en Tuberculose (NVALT). Ze zien “een sterke onderbouwing” in de studie, maar manen ook tot voorzichtigheid met conclusies.
Hoewel de artsen positief zijn, sluiten ze niet geheel uit dat ook andere factoren meespelen. “Misschien waren de mensen die niet gevaccineerd waren minder fit, of hadden zij meer andere ziektes, waardoor zij toch al minder lang zouden leven.”
In het onderzoek werd teruggekeken naar gegevens van ruim duizend mensen. Volgens de publicatie in het blad Nature bleek daaruit onder meer dat patiënten met een specifiek type longkanker die voor de behandeling een mRNA-vaccin hadden gekregen, langer bleven leven. Gemiddeld overleefden ze 37 maanden, zestien maanden langer dan zonder vaccin.
Ook de interesse van oncoloog-internist John Haanen van het gespecialiseerde Antoni van Leeuwenhoek (AVL) is gewekt. Terugkijken is “altijd een beetje link”, beaamt hij, maar de onderzoekers hebben mogelijke andere factoren wel “zoveel mogelijk uitgesloten”. Hij concludeert dat de studie geen hard bewijs levert, maar wel “sterke aanwijzingen” dat mRNA-vaccins in staat zijn de afweerreactie tegen kanker te versterken. Hij zou dat graag bevestigd zien door een aanvullende studie, waarbij patiënten vooraf worden verdeeld in twee groepen om de verschillen te onderzoeken.
Haanen kent ook een ander onderzoek waarin positieve effecten naar voren kwamen van een gepersonaliseerd mRNA-vaccin dat aan mensen met kanker werd gegeven. Dat vaccin was aangepast op eiwitten in de tumor. De oncoloog, die tevens bijzonder hoogleraar is in Leiden, vraagt zich nu af of de werkzaamheid zit in de codering, of in het toedienen van welk mRNA-vaccin dan ook. “De vraag is of een leeg vaccin wellicht ook werkt.” Ook daar zou hij graag nader onderzoek naar zien.
