Na MSC raadt nu ook Duitse redersvereniging aangepaste vaarroutes aan om aanvaringen met walvissen te voorkomen

De Duitse vereniging van reders, VDR (Verband Deutscher Reeder), is de eerste nationale vereniging van haar soort die haar meer dan 150 aangesloten rederijen aanbeveelt hun schepen een andere route te geven om het risico van aanvaringen met walvissen te verminderen. Het besluit is genomen nadat een coalitie van NGO's op milieugebied de VDR met wetenschappelijke informatie had benaderd en hen had verzocht dringend actie te ondernemen door kleine afwijkingen aan te brengen om hun scheepsroutes te verleggen en weg te houden van de kritieke habitat van bedreigde potvissen in de Helleense geul, ten oosten van de Middellandse Zee, en van blauwe vinvissen voor de zuidkust van Sri Lanka, in de Indische Oceaan.

IFAW (International Fund for Animal Welfare), OceanCare en WWF Griekenland werken samen met het Pelagos Cetacean Research Institute, dat de Hellenic Trench, ten westen en zuiden van de Peloponnesos en ten zuidwesten van Kreta, heeft aangewezen als kritieke habitat voor de laatste 200 tot 300 potvissen die nog in dit gebied leven. Hier voeden potvissen zich, planten zij zich voort en baren zij, en het gebied ligt momenteel ook in het directe pad van drukke scheepvaartroutes, waardoor het risico dat deze walvissen door schepen worden getroffen zeer groot is.

In de Indische Oceaan is het hele jaar door een kleine populatie bedreigde blauwe vinvissen aanwezig voor de zuidpunt van Sri Lanka, dicht bij de kust. De aanwezigheid van deze walvissen zorgt ook voor bloeiende plaatselijke walvissafaribedrijven en deze wateren zijn met rijke visgronden ook een steun voor de kustvisserij. De huidige plaatsing van het officiële Traffic Seperation Scheme (TSS) leidt het internationale scheepvaartverkeer echter rechtstreeks door deze belangrijke habitat van de blauwe vinvis, met het grote risico dat de walvissen worden geraakt en gedood. Bovendien vormt de internationale scheepvaart op de huidige route een ernstig risico voor walvissafariboten en vissersvaartuigen.

"We hebben het voorstel van de NGO's openlijk ontvangen en met onze leden besproken", aldus Dr. Martin Kröger, algemeen directeur van de VDR. "Het antwoord was duidelijk: om de walvissen te beschermen, zijn we allemaal bereid daar een kleine omweg voor te maken."

De leden van de VDR wordt nu gevraagd om hun schepen een aangepaste route te laten volgen om deze kritieke habitats van walvissen te vermijden en het risico op botsingen met schepen voor deze walvissen te helpen verminderen.

"Zowel in Griekenland als in Sri Lanka worden walvissen dood op de kust gevonden met propellersporen en snijwonden, maar deze dieren zijn slechts het topje van de ijsberg. Wetenschappers schatten dat tot 20 keer meer dieren voor de kust sterven en nooit worden geregistreerd", legt de NGO-coalitie uit. "Zonder dringende maatregelen vrezen wij dat de sterfte door scheepsinslagen deze toch al kleine populaties zeer binnenkort zal doen uitsterven.

"Wij zijn verheugd over de aanbeveling van de VDR aan haar leden en hopen dat de rederijen die in deze risicogebieden actief zijn, de voorgestelde herrouteringsmaatregelen zeer spoedig zullen uitvoeren. Wij dringen er ook bij alle andere rederijen en scheepvaartverenigingen op aan het voorbeeld van de VDR te volgen", vervolgt de NGO-coalitie.

Meer dan de helft van de potvissen die op de Griekse kust zijn gestrand, vertonen tekenen van aanvaringen met vaartuigen, bekend als "scheepsaanvaringen". Dit is een van de hoogste percentages sterfgevallen door aanvaringen met schepen die bekend zijn voor welke walvispopulatie dan ook in de wereld. De meeste aanvaringen zijn fataal, maar sommige levende dieren dragen littekens van ontmoetingen met scheepsschroeven. Uit gegevens uit andere gebieden blijkt dat slechts een zeer klein deel van de aanvaringen door schepen wordt ontdekt en gemeld. In veel gevallen zijn zeelieden op grote schepen zich er niet van bewust dat zij een walvis hebben getroffen.

In Sri Lanka zijn de gemelde sterfgevallen slechts een fractie van het aantal gedode blauwe vinvissen. Ook daar zijn de meeste grote schepen zich er niet van bewust dat zij een walvis hebben geraakt en door de heersende winden en stromingen voor de kust van Sri Lanka zullen veel kadavers voor de kust worden meegevoerd. In het kader van een brede wetenschappelijke samenwerking zijn onderzoeken naar de verspreiding van blauwe vinvissen uitgevoerd voor de zuidkust van Sri Lanka in de huidige scheepvaartroutes en verder uit de kust. Uit de resultaten blijkt dat als de scheepvaart 15 nm zuidelijker (offshore) van de huidige routes zou varen, het risico van inslag van blauwe vinvissen door schepen met 95% zou afnemen.