Crisis bezworen, kinderpardon verdwijnt
DEN HAAG - Met een zwaarbevochten compromis over het kinderpardon lijkt de crisis in de coalitie over deze slepende kwestie bezworen. De vier regeringspartijen bereikten overeenstemming over een wijziging van de afspraken in het regeerakkoord. VVD-fractievoorzitter Klaas Dijkhoff sprak over een "nieuwe balans'' in het asielbeleid.
Het kinderpardon wordt ,,met ingang van vandaag beëindigd'', zei staatssecretaris Mark Harbers (Vreemdelingenzaken), die het resultaat uit de doeken deed. Wel komt een groep van zo'n 700 zogenoemde gewortelde kinderen die eigenlijk al hadden moeten vertrekken, nog in aanmerking voor een nieuwe beoordeling. Naar verwachting zullen de meesten van hen, en hun ouders, alsnog een verblijfsvergunning krijgen.
De zogenoemde discretionaire bevoegdheid, die de staatssecretaris tot nu toe de mogelijkheid gaf tot een ander oordeel te komen in asielzaken, komt te liggen bij de directeur van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND). Of een zaak "schrijnend'' is zal voortaan al in de eerste procedure worden bepaald, om aan het begin van het traject duidelijkheid te scheppen. Voor de IND wordt extra geld vrijgemaakt, om de procedure te versnellen.
In het regeerakkoord was ook afgesproken om niet 500, maar 750 erkende vluchtelingen op te nemen via de VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR. Dit was een douceurtje destijds voor de voorstanders van een ruimer pardon. Die afspraak wordt nu teruggedraaid naar de eerder genoemde 500.
De crisis in de coalitie brak uit nadat het CDA anderhalve week geleden een draai had gemaakt richting ChristenUnie (CU) en D66 en zich plotseling uitsprak voor verruiming van de regels. De christendemocraten wilden de kinderen niet langer in onzekerheid houden. De CU gooide daarna olie op het vuur door een tijdelijke uitzetstop te eisen voor kinderen die mogelijk in aanmerking zouden kunnen komen voor de soepelere regels.
De partijen stelden zichzelf een ultimatum en streefden naar een akkoord voor een debat woensdagochtend over de kwestie. De oppositie zou de regeringspartijen anders uit elkaar kunnen spelen. Ook moest worden voorkomen dat de vier coalitiepartners elkaar tijdens het debat in de haren zouden vliegen.