Clicky


Transportfacturen verjaren snel in Duitsland

Transportfacturen verjaren snel in Duitsland
18-07-2018 21:38 | Transport | auteur Redactie [MV]

HOENSBROEK - Ondernemer Ger Janssen van Gejatra Transport in Hoensbroek vertelde eerder deze week op Transport Online dat hij 1.800 euro tegoed heeft voor drie gereden ritten voor Hermanns & Kreutz uit het Duitse Monschau-Kalterberg. Hij beweerde daarbij dat er in Duitsland een regel zou zijn dat wanneer een factuur niet binnen een jaar voldaan wordt en ze nergens zwart op wit gereageerd hebben, de factuur kwijtgescholden wordt. Op initiatief van Transport en Logistiek Nederland (TLN) geeft de Duitse advocaat Claus Peters uit Bocholt uitleg.

Peters: “De Duitse wetgever heeft voor iedere vordering een verjaringstermijn in de wet vastgesteld. Voor het transport gelden hierbij verschillende verjaringsregelingen.”

“Bij een grensoverschrijdend transport, bijvoorbeeld van Nederland naar Duitsland, zijn dwingend de regels van de zogenoemde CMR van toepassing.”

“Als een transporteur opdracht gekregen heeft voor een bepaald transport en hij na het bedoelde vervoer zijn factuur stuurt, gebeurt het helaas vaak, dat deze factuur niet door de opdracht gevende partij betaald wordt. Hiervoor bestaan verschillende redenen, bijvoorbeeld dat het transport niet, niet op tijd of niet volgens de afspraken doorgevoerd werd, of een gedeelte van de lading beschadigd is en pallets niet geruild werden.”

Grensoverschrijdend transport

“Bij een grensoverschrijdend transport begint de verjaringstermijn voor de transportvordering reeds met de opdrachtgeving en de verjaringstermijn eindigt 15 maanden later. Dus stel, dat een opdrachtgever op 1 juni 2018 een transportopdracht gegeven heeft en vervolgens de vrachtpenningen niet wenst te betalen, dan is de vordering van de transporteur 15 maanden later, dus met afloop van 1 september 2019, verjaard.

“Dat wil zeggen, dat de transporteur, die binnen de verjaringstermijn de wettelijk voorgeschreven juridische stappen niet ondernomen heeft, geen betaling meer kan eisen. De opdracht gevende partij kan zich dan simpelweg op een verjaring beroepen.”

“In Duitsland kan een verjaring niet door middel van een aangetekende sommatiebrief gestuit worden. In Duitsland is het dus wettelijk voorgeschreven, dat voor afloop van de verjaringstermijn een gerechtelijke procedure opgestart gaat worden. Andere rechtshandelingen, dus bijvoorbeeld een of meerdere aanmaningen, zijn niet bevoegd de verjaring te stuiten.”

Helaas vaak

Mr. Peters: “In de praktijk komen wij helaas vaak tegen, dat een Nederlandse transporteur talloze aanmaningen stuurt in de veronderstelling, dat er dan uiteindelijk alsnog een betaling zal volgen. In Duitsland wordt dit echter zo begrepen, dat de transportondernemer nog geduld heeft. Immers hij stuurt nog aanmaningen. Zoals gemeld zijn deze niet rechtsgeldig om de verjaring te stuiten.”

“Het is dus dringend aan te bevelen, dat men op tijd de zaak uit handen geeft. En een gerechtelijke procedure gaat opstarten teneinde alsnog tot een betaling van de vrachtpenningen te komen.”

“Bij een binnenlandse transport binnen Duitsland -dus bijvoorbeeld van Hamburg naar München- bestaat een verjaringstermijn van één jaar ten opzichte van betaling van transportloon. Deze verjaringstermijn begint met het afleveren van de goederen.”

Niet bevoegd

“Dus stel: Hier heeft een opdrachtgever op 1 juni 2018 opdracht voor een transport van Hamburg naar München gegeven en de goederen worden op 3 juni 2018 keurig bij de ontvangende partij afgeleverd. De opdrachtgever betaalt de facturen niet. In dit geval verjaart de vordering van de transportondernemer met afloop van 3 juni 2019. Dus één jaar na aflevering van de goederen.

“Ook hier geldt, dat een buitengerechtelijke aanmaning niet bevoegd is de verjaring te stuiten. Ook hier zal de transportondernemer binnen de verjaringstermijn van één jaar, dus uiterlijk voor 3 juni 2019, een gerechtelijke procedure opgestart moeten hebben, anders kan zich de opdracht gevende partij wederom met succes op een verjaring beroepen”, besluit mr. Peters.