Vrachtwagenchauffeur Willem de Jonge met pensioen: 'Afscheid nemen met 110 koeken'

TERNEUZEN - "Mijn pensionering als vrachtwagenchauffeur gaat maandag 26 juni in”, zegt chauffeur Willem de Jonge (65) uit Terneuzen. “Ik ben vandaag, vrijdag, al met 110 koeken naar Verbrugge Internationale Transporten gegaan. Om afscheid te nemen van mijn collega’s, want deze dag komen de meeste chauffeurs bij het bedrijf binnen. Ik wilde mijn afscheid niet ongemerkt voorbij laten gaan.”

Hoe vindt De Jonge het om met pensioen te mogen. “Tsja, daar schiet ik vol van. Het is een harde noot, maar het is nu eenmaal zo”, klinkt het met een snik in zijn stem. Er is een gevoelige snaar geraakt bij de doorgewinterde vrachtwagenchauffeur uit Zeeuws-Vlaanderen, die meer dan vijftig jaar in het vak zit.

Vol overgave

“Ik heb altijd met liefde en vol overgave dit vak gedaan. Dat is mooi. Het is als een kinderdroom begonnen. Dat werd een jongensdroom die echt uit is gekomen. Die heeft bijna 52 jaar geduurd”, vertelt hij vrijdagnamiddag aan Transport Online. Hij is verrast met de media-aandacht Zijn vrouw Corrie heeft hem heimelijk aangemeld en dat doet De Jonge duidelijk goed.

Bijrijder

Hij vertelt met passie over zijn leven in de transportbranche. ”Ik ben tussen de vrachtwagens opgegroeid. In het bedrijf van mijn vader. Op de ambachtsschool in de Terneuzense Axelsestraat zei de Natuurkundeleraar tegen mij: ‘Draai je maar om en ga de wagens van Verbrugge bekijken.’ Mijn vader had vier vrachtwagens in zijn transportbedrijf en zei: ‘Als je niet wil leren, kom dan maar in mijn bedrijf. Ik heb een bijrijder nodig. September 1969 werd ik 18 jaar en tussen kerst en oud en nieuw had ik mijn rijbewijs op zak en ben gaan rijden bij mijn vader. In een 120 pk Dafje van zes jaar oud.”

Hij vervolgt: “Ik heb het transportbedrijf overgenomen. Mijn moeder zei: ‘Als je bij een baas gaat werken heb je het beter.’ Later heb ik een ongeluk gehad in Antwerpen. Er lag 26 ton bier over straat.”

Buitenland

In de jaren tachtig van de vorige eeuw ben ik met het eigen bedrijf gestopt. Ik kwam aanvankelijk te werken bij een dochteronderneming van Verbrugge en op mijn 43ste ging ik naar Verbrugge Internationale Transport. Toen ging ik echt in het buitenland rijden. Naar bijvoorbeeld Frankrijk en Duitsland. Heerlijk om te doen.”

Burn-out

De Jonge: “Vorig jaar ben ik gestopt met rijden. Ik kreeg een zware burn-out. Ik luisterde niet naar mijn lichaam en naar mijn vrouw. Daardoor ben ik in een vervelende toestand terechtgekomen. Het stopt op een gegeven moment. Als je uit een eigen bedrijf komt, dan heb je een gave waar niet alle collega’s blij mee zijn. De baas wel. Want ik bleef maar doorwerken. Ik hoorde wel eens van collega’s: ‘Ik zou dat niet kunnen.’ Vorig jaar zei mijn baas: ‘Jij hebt jezelf al waar gemaakt. Je hoeft niet meer. Kom er maar rustig uit, zodat je goed met pensioen gaat.’ Daar ben ik hem dankbaar voor. Hoewel ik het liever anders had zien eindigen.”

Rustig gevoel

“ik ga met een rustig gevoel mijn pensioen in. Ik ga als vrijwilliger aan de slag bij Veilig Verkeer Nederland (VVN). Zo wil ik uitleg gaan geven over onder andere de dode hoek spiegel. Misschien kom ik dan wel een vrachtwagen lenen bij Verbrugge.”

“Het chauffeurs vak heb ik altijd met plezier beleefd. Een tijdlang ging ik drie keer per week naar Stuttgart om papier te leveren. Daar was ik de hele week mee bezig”, legt hij uit.

“Ik heb in de loop van de jaren veel veranderingen in de transport meegemaakt. Het meest ingrijpende was de komst van de tachograaf. Aanvankelijk zag ik op tegen de bestuurderskaart. Ik heb nooit gesjoemeld. Ik zat niet te wachten op een bekeuring die ik zelf moest betalen. Je kan leukere dingen van dat geld doen.”

Varen

Is er een moment geweest dat hij liever een ander beroep wilde? De Jonge: “Als kleine jongen wilde ik ook wel varen. Ik woon vlakbij De Westerschelde en zie de schepen voorbij komen. Als ik nu zie wat er op het water gebeurt, dan trekt het mij uiteindelijk niet.

De burn-out is inmiddels zo goed als voorbij. “Het gaat redelijk. Lichamelijk ben ik goed in orde. Naast mijn activiteiten voor VVN, ga ik met de wagen ook oud-papier voor de korfbalvereniging ophalen. En op vakantie. Ik kom net terug van het Italiaanse Gardameer. In november volgt er nog een afscheidsdiner bij Verbrugge. Samen met anderen die dit jaar vertrekken. Ik zal er vast nog vaker terugkomen”, besluit de chauffeur die na jarenlange inzet zijn transport carrière met een goed gevoel kan afsluiten.