Halverwege: Daniël Bolman

DE WESTEREEN – Deze week in onze rubriek Halverwege vrachtwagenchauffeur Daniël Bolman (32) uit Leeuwarden. Daniël heeft het chauffeursvak met de paplepel ingegoten gekregen: zijn vader was vrachtwagenchauffeur en zijn broer is ook vrachtwagenchauffeur geweest.

Daniël rijdt nu acht jaar voor De Boer Transport uit Menaldum. “Ik vervoer hoofdzakelijk stukgoed, van zout tot plastic. Over het algemeen gaat dat allemaal naar het buitenland: Duitsland, België en Noord-Frankrijk. Ik heb woensdag net gelost in Noord-Frankrijk en heb meteen teruggeladen voor Nederland.”

Bevalt het chauffeursvak je?

“Het bevalt mij heel goed. Ik ben van maandag tot en met vrijdag onderweg en weekends lekker thuis. Ik ben al chauffeur vanaf mijn zestiende. Voorheen reed ik voor een bedrijf in het midden van het land, maar dan was ik steeds twee weken achter elkaar van huis. Toen er thuis een jongetje geboren werd, wilde ik dat anders. Ik rijd nu acht jaar voor De Boer en dat ‘jongetje’ is inmiddels alweer negen jaar.”

Daniël vindt het rijden goed te combineren met een gezin. “Ik kom vrijdagavonds thuis en ga maandagochtends weer weg, dat is goed te doen.”

Zijn er grote verschillen tussen het rijden in Duitsland en Frankrijk?

“In Duitsland is het veel drukker op de weg dan bijvoorbeeld op de lange afstanden in Frankrijk. Behalve bij Parijs natuurlijk, daar is het ook ontzettend druk. En in Frankrijk heb ik ook wel uren in de file gestaan door werkzaamheden.”

Daniël bevestigt dat er in Duitsland ook vele werkzaamheden langs de weg zijn, ‘Baustelle’. “Ja, die zie ik ook zeer veel voorbij komen. Ook het bouwen van nieuwe parkeerplaatsen voor vrachtwagens.”

Maak je daar wel eens gebruik van?

“Ik stop eigenlijk nooit langs de snelweg voor een overnachting. Ik reken uit waar ik ongeveer uitkom ’s avonds en zoek uit bij welk wegrestaurant ik dan ongeveer ben. Bij de afritten staat dat ook netjes op borden aangegeven: Autohof. Langs de snelweg heb je allemaal drukte om je heen, bij zo’n wegrestaurant is het meestal allemaal netjes geregeld: goed eten, lekker douchen…”



Heeft het stoppen bij een wegrestaurant nog een andere reden?

“Het sociale aspect. Ik ben niet de hele week weg om in m’n auto te blijven zitten. Ik houd ervan om met Nederlandse chauffeurs om een tafel te zitten om te eten en plezier te maken. Wel in het gewone hoor, ik zit daar niet de hele nacht. Dat gaat overigens ook niet, want wegrestaurants zijn steeds eerder dicht.”

Is dat veranderd in de jaren dat jij rijdt?

“Volgens mij vindt er wel een verschuiving plaats. In Nederland, maar vooral in Duitsland, zijn er nu minder wegrestaurants en degene die er zijn, zijn vaak minder lang open dan voorheen. Steeds meer chauffeurs blijven in hun auto zitten om te eten.”

Daniël bevestigt dat vooral Oost-Europese chauffeurs geen geld spenderen aan maaltijden in een restaurant. “Maar ik heb niets op hen tegen. Ik hoor er veel over, maar volgens mij maken Nederlandse chauffeurs net zo goed fouten als Oost-Europese chauffeurs. Ik denk dat als het hier slecht zou gaan en in Oost-Europa goed, wij net zo goed daarheen zouden gaan als dat zij nu hierheen komen. Dat kun je ze toch niet kwalijk nemen?”



Zie jij een toekomst voor jezelf op de weg?

“Ik zit de komende jaren nog wel goed. Ik heb het prima naar m’n zin. Het mooie vind ik de vrijheid die je hebt. Als je geladen hebt voor bijvoorbeeld Duitsland of Frankrijk en dan mooi die kant op rijden, je tijd indelen waar ’s avonds ongeveer uitkomt. Ik heb het verre rijden altijd mooi gevonden. Ik heb ook wel naar Oostenrijk, Groot-Brittannië en Spanje gereden.”

Zitten er ook korte ritten tussen?

“Ja, het komt wel voor dat ik tussendoor even in Nederland rijd. Maar ik zeg altijd: ik wil niet de hele dag tussen Sneek en Harlingen heen en weer rijden. Laat mij maar mooi lang onderweg zijn, dan vind ik het goed.”