Halverwege: Gonny Wester

DE WESTEREEN - Deze week bellen we voor onze rubriek Halverwege met vrachtwagenchauffeur Gonny Wester (45) uit Appingedam. Gonny haalde vier jaar geleden haar papieren en rijdt sindsdien samen met haar man Johan Wester, als koppel. Ze rijden voornamelijk op Scandinavië. Het echtpaar rijdt voor Oldenburger Transport uit Roden.

Waarom ben je vrachtwagenchauffeur geworden?
"Ik vond het vroeger al een mooi beroep, maar we hadden een jonge dochter thuis. Dan doe je dat toch minder snel. Mijn man is al vijftien jaar vrachtwagenchauffeur, ik werkte bij een tankstation. Elke keer als ik die vrachtwagens en chauffeurs zag, dacht ik: dat wil ik ook! Onze dochter is nu volwassen en uit huis, toen heb ik het erop gewaagd en mijn papieren gehaald", vertelt Gonny.

En dan werk zoeken als chauffeur, hoe ging dat?
"Ik ben gewoon gaan solliciteren. Ik heb eerst een half jaar koppelwerk gedaan voor Van Dijk Transport. Toen kon ik via een uitzendbureau bij een bakkerij in Sappemeer aan de slag, daarvoor heb ik een jaar gereden; een vaste route naar Arnhem. Toen kwam een mooie kans voorbij: via een oude werkgever van mijn man konden we met z'n tweeën aan de slag. Zodoende rijden we al vanaf september als koppel voor Oldenburger Transport in Roden."

Waar gaat de reis naartoe en met welke lading?
"We rijden met gekoeld transport, voornamelijk bloemen, planten, groente en fruit. We rijden eigenlijk altijd naar Scandinavië, daar lossen we onze goederen en vaak nemen we luchtvracht weer mee terug naar Nederland. Omdat we samen rijden kunnen we 21 uur aan één stuk doorrijden. We wisselen elkaar af en pakken zo na 4,5 uur rijden om de beurt onze rust."

Hoe is het om als koppel samen met uw man te rijden?
"Ik ging in vakanties altijd al vaak mee. Nu rijden we om de beurt en dat gaat heel goed. Het klikt goed, ieder werkt op zijn eigen manier en dat is prima."



Wel eens bijzondere situaties meegemaakt op de weg?  
"In Kopenhagen lossen we bloemen midden in het centrum, op de markt zoals zij dat noemen. In feite heeft elke bloemenboer daar zijn eigen gebouw, daar lossen we onze producten. Het is één groot plein midden in Kopenhagen, waar het verkeer ook behoorlijk wat drukker is dan in Nederland. In het begin vond ik het wel spannend, maar het went gauw."

"Op de weg zien we van alles gebeuren. Vanuit de vrachtwagen kijk je schuin naar beneden zo de personenauto's in. Nou, acht van de tien chauffeurs is met zijn mobiel bezig. Bij buitenlandse vrachtwagenchauffeurs zie ik ook heel vaak een laptop op de middenconsole liggen; zijn ze rustig een video aan het kijken tijdens het rijden. Daar mopper ik wel eens op, dat ze hun verantwoordelijkheid niet nemen."

Hoe is het als vrouwelijke chauffeur in een echte mannenwereld?
"Ik klaag niet, ik rijd schadevrij en vind de combi heerlijk rijden. We rijden op een Volvo met combi, op de foto sta ik overigens naast de Scania van een collega. Ik kan aardig met de combi overweg, als ik sommige mannelijke chauffeurs wel eens zie stuntelen... Dat had ik toch even anders gedaan, denk ik dan."

"Als vrouw uit het noorden van het land was het wel moeilijk om bij een transportbedrijf aan de bak te komen. Ik ben heel blij dat Oldenburger mij, en ons, de kans heeft gegeven om internationaal te mogen rijden. Onderweg merk je dat de ene chauffeur het wel accepteert, een vrouw aan het stuur, en de anderre niet. Geven ze wel of niet een seintje met inhalen, groeten ze wel of niet. Ik maak me daar niet druk om."

"Op parkings in het buitenland ben ik altijd blij dat ik samen met mijn man ben. Als je negen of elf uur moet rusten en daar staan een aantal chauffeurs die er 45 uur moeten doorbrengen en er één groot feest van maken, ben je blij dat je niet alleen richting de wc hoeft."

Wat doe je als je weer thuis bent na een paar dagen onderweg te zijn geweest?
"We hebben een vast schema. Als we van het bedrijf naar huis rijden, komen we onderweg langs de supermarkt. Daar slaan we boodschappen in, thuis gaat de was meteen in de machine en vaak gaan we daarna een paar uur op bed."

Wat is het mooiste van dit beroep?
"De vrijheid, het onderweg zijn, het rijden zelf. Als ik niet hoef te rijden, kijk ik altijd naar buiten. Laatst heb ik nog een eland gezien in Zweden, ook hebben ze daar zulke mooie gebouwen. Kortgeleden moesten we lossen bij een kasteel/fort. We reden daar het terrein op, allemaal bos, het zag er geweldig uit. Ik kan echt genieten van het natuurschoon onderweg."