Clicky


Filipijnse zeelieden zoeken naar nieuws

Filipijnse zeelieden zoeken naar nieuws
15-11-2013 14:04 | Algemeen | auteur De Redactie

LONG BEACH (Novum/AP) - Veel Filipijnen in het buitenland proberen wanhopig contact te krijgen met familieleden die getroffen zijn door de tyfoon Haiyan. Nieuws komt maar mondjesmaat binnen, omdat communicatie in het rampgebied veelal onmogelijk is. Het probleem is nog groter voor de ongeveer driehonderdduizend Filipijnse zeelieden die de wereldzeeën bevaren.

Ongeveer twintig procent van alle zeelieden, die vaak maanden achtereen doorbrengen op vrachtschepen, is afkomstig uit de Filipijnen. Velen hebben vrienden of familie verloren. Belangenorganisaties voor zeelieden, rederijen en vakbonden proberen de zeelieden nu te helpen in contact te komen met hun familie.

Sommige organisaties hebben de zeelieden gratis telefoonkaarten verstrekt, zodat ze kunnen bellen zodra ze een haven binnengelopen zijn. Andere organisaties bieden zeelieden de mogelijkheid om gratis gebruik te maken van de satelliettelefoons aan boord van schepen. Nieuwswebsites voorzien de zeelieden ondertussen van minuut tot minuut van nieuws over de ramp. Ook speciaal op zeevarenden gerichte socialmediawebsites, zoals CrewToo, en bepaalde Facebookpagina's proberen de informatievoorziening op peil te houden.

V.Ships, een bedrijf dat koopvaardijpersoneel regelt voor schepen, heeft in totaal zo'n zevenduizend Filipijnse medewerkers, die op schepen over de hele wereld werken. Van hen zijn rond de 2600 afkomstig uit het rampgebied, aldus woordvoerder Patrick Adamson. Het bedrijf heeft een speciaal team naar de zwaargetroffen stad Tacloban gestuurd om daar informatie te verzamelen over de familieleden van het personeel. Schepen krijgen vervolgens een telefoontje als er nieuws is voor een van de zeelieden aan boord. Daarnaast is er een team naar Manilla, de hoofdstad van de Filipijnen, gestuurd om te helpen bij de communicatie tussen zeelieden en hun familie.

"Een kerel die op een schip kilometers ver op zee zit heeft geen idee waar zijn familie is en hij kan daar verder niks aan doen. Het is niet zo dat hij even op een vliegtuig kan stappen en vertrekken", aldus Adamson.

Zo'n tachtig procent van de Filipijnen is rooms-katholiek en sommige Filipijnse zeelieden hebben zich gewend tot de North American Maritime Ministry Association, een organisatie van kapelaans van verschillende geloofsrichtingen die in havens werken. De organisatie heeft leden in elke haven in Noord-Amerika. In enkele havens hebben zeelieden de kapelaans gevraagd een speciale mis op te dragen, aan boord of in de haven, aldus directeur Jason Zuidema.

Ook de kapelaans merken dat de zeelieden wanhopig proberen contact te krijgen, via de telefoon, via Skype of welke manier dan ook. "De afgelopen dagen zijn ze koortsachtig aan het zoeken naar goedkope en makkelijke internettoegang en telefoons of telefoonkaarten. In een aantal gevallen konden ze, ook al konden ze gratis bellen, geen contact krijgen."

De kapelaansorganisatie gaat in overleg om te kijken op welke manieren er nog meer hulp kan worden geboden. "Van hier uit kunnen we weinig doen. Maar als de tijd van wederopbouw aanbreekt, wat kunnen we dan doen om de gezinnen te helpen? Hoe kunnen we geld inzamelen en dit op de juiste plek krijgen om de families van zeelieden te helpen hun leven weer op te bouwen?" aldus John Vandercook, de voorzitter van de organisatie.

Het Zeeliedenhuis in Fort Lauderdale in Florida heeft hulp aangeboden aan rederijen en is gevraagd om missen op te dragen aan boord van cruiseschepen. Dat is ongebruikelijk, omdat cruiseschepen vaak zo kort mogelijk in de haven willen liggen. Ook in de haven van Newark, een grote containerterminal zijn geestelijken te hulp geschoten. Zeker de helft van de zeelieden in de haven van Newark komt uit de Filipijnen, aldus havenkapelaan Marjorie Lindstrom. "Door de enorme ramp in de Filipijnen gaan we zeker een bezoek brengen aan schepen waar Filipijnen op de monsterrol staan. Het gaat er meer om dat we een luisterend oor bieden en bij ze zijn in deze tijden van nood", aldus Lindstrom. "De veerkracht van deze mensen is ongelofelijk."