Redacteur Volkskrant ten onrechte ontslagen
AMSTERDAM - De kantonrechter heeft de arbeidsovereenkomst met een Volkskrant redacteur ten onrechte ontbonden. Dat heeft het gerechtshof in hoger beroep beslist. Het dienstverband wordt niet hersteld, maar de redacteur krijgt een billijke vergoeding van 370.000 euro bruto naast de transitievergoeding die hem reeds door de kantonrechter was toegekend. De redacteur had hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de kantonrechter in Amsterdam van 24 september 2020.
De Volkskrant had de kantonrechter verzocht de arbeidsovereenkomst te ontbinden op grond van verwijtbaar handelen door de redacteur danwel een verstoorde arbeidsverhouding. De redacteur, wiens werk voor een groot gedeelte bestond uit het schrijven van boekrecensies, zou volgens de Volkskrant zijn machtspositie stelselmatig hebben misbruikt en zou hebben gelogen toen hij werd geconfronteerd met de bevindingen van de Volkskrant.
Het hof oordeelt dat is komen vast te staan dat de redacteur meerdere vrouwelijke auteurs berichten heeft gestuurd via Facebook Messenger. De berichten gingen over op zichzelf werkgerelateerde onderwerpen, maar waren te gemeenzaam van toon en zijn soms op nachtelijke uren verzonden. Het is begrijpelijk dat de auteurs daarvan last hebben gehad, vanwege hun afhankelijkheid als schrijver van het oordeel van een recensent. De redacteur had zich van deze contacten moeten onthouden en hem valt aan te rekenen dat hij zich onvoldoende bewust is geweest van de impact die zijn gedrag had op de auteurs. Van misbruik van machtspositie, laat staan stelselmatig, is volgens het hof echter geen sprake.
Volgens het hof kan verder niet gezegd worden dat de redacteur willens en wetens heeft gelogen jegens de Volkskrant toen hij in mei 2020 werd geconfronteerd met de verwijten. Hem is voorafgaand aan de gesprekken geen inzage gegeven in het verslag van het interne onderzoek van de Volkskrant. De vragen tijdens de gesprekken waren weinig concreet geformuleerd. De redacteur heeft op onderdelen de verwijten erkend en aangegeven dat hij zich niet bewust was van het effect van zijn gedrag. Hij heeft gezegd dit te betreuren en spijt betuigd. Op andere onderdelen heeft hij de verwijten ontkend, omdat de strekking van de vraag hem niet duidelijk was. Gelet op de formulering van de vragen en het feit dat de onderzoeksresultaten hem niet waren verstrekt valt dit hem niet kwalijk te nemen.
De Volkskrant heeft ten onrechte het vertrouwen in de redacteur opgezegd zonder dat een extern, onafhankelijk onderzoek had plaatsgevonden. Daarnaast bood het interne onderzoek dat op dat moment op tafel lag voor deze conclusie onvoldoende grond. Dit interne onderzoek is niet tot stand gekomen naar aanleiding van concrete klachten, maar draagt eerder het karakter van een ‘fishing expedition’. Bovendien heeft de redacteur het interne onderzoeksverslag niet ter inzage gekregen en had de vervolgens door de Volkskrant aan een onderzoeksbureau gegeven onderzoeksopdracht slechts als doel het valideren van het uitgevoerde interne onderzoek. Het wegvallen van het vertrouwen van de Volkskrant in de redacteur is alles bij elkaar onterecht geweest en kan de ontbinding niet dragen.
De redacteur krijgt een billijke vergoeding van 370.000 euro bruto naast de transitievergoeding die hem al was toegekend door de kantonrechter. Daarbij zijn onder andere meegewogen de verwachte inkomensderving en de mate van verwijtbaarheid van de Volkskrant en de redacteur. Volgens het hof is de positie van de redacteur ernstig aangetast.