Clicky


Wilskracht en sterke benen leiden Van Vleuten alsnog naar goud

Wilskracht en sterke benen leiden Van Vleuten alsnog naar goud
28-07-2021 09:53 | Sport | auteur ANP

FUJI SPEEDWAY - Annemiek van Vleuten eerde woensdag op het Fuji Speedway-circuit haar vader en moeder. "Van hen heb ik mijn wilskracht meegekregen. En een paar sterke benen." Ze had eerder op de dag de tijdrit gewonnen op de Olympische Spelen. Op imponerende wijze bovendien. Nummer 2, de Zwitserse Marlen Reusser gaf over 22 kilometer bijna een minuut toe. Anna van der Breggen pakte op 1.01 het brons. Van Vleuten kreeg daarmee de medaille die ze in Rio in de wegrace door een val verspeelde.

Met haar 38 jaar slaagt ze er nog steeds in beter te worden. "Dat is mijn motivatie. Pas als het minder gaat worden zal ik aan stoppen denken. Dat zal heus wel een keer gebeuren. Ik ben geen 'freak', ik ben een normaal mens", sprak ze. Van Vleuten dacht aan haar vader Ton, al meer dan tien jaar geleden overleden. "Hopelijk zal hij vol trots hebben toegekeken." Met moeder Ria had ze kort na de huldiging via WhatsApp videocontact. "Zij heeft me na Rio ingeprent: je moet nu niet stopen."

Aan de vreselijke val op de Spelen van 2016 hield ze geen negatieve gevoelens over. Feitelijk ontdekte ze in die wedstrijd pas hoe goed ze eigenlijk was. "Het is vanaf dat moment een project, dat uiteindelijk heeft geleid tot waar ik nu sta." Van Vleuten werd al twee keer wereldkampioen tijdrijden, in 2017 en 2018. In 2019 verbaasde ze door na een solo van ruim 100 kilometer de wereldtitel op de weg op te eisen. Het waren allemaal mijlpalen in een carrière met ook tal van tegenslagen.

Miscommunicatie

Zondag, in de olympische wegrace kwam ze juichend over de finish, onwetend over het feit dat de onbekende Oostenrijkse Anna Kiesenhofer al binnen was. Het ging daarna veel over miscommunicatie. "Ik heb me daar bewust van afgesloten, geen sociale media meer bekeken. Ik dacht alleen nog: ik ben hier op mijn best, maar daar hoorde je niemand over. Ik kan daar wel tegen, voor mijn omgeving was het minder leuk."

Nee, ze zei geen revanchegevoelens te hebben gekend, voor de start van de tijdrit. "De uitdaging was meer om daar goed mee om te gaan. Dat is gelukt. Ik moest het vandaag gewoon doen, in de wetenschap dat mijn voorbereiding perfect is geweest. Met dank ook aan mijn trainer, Louis Delahaije. Ik was beter dan ooit, heb me ook niet met tussentijden beziggehouden, omdat er na mij toch nog een paar sterke renners zouden rijden."

Van Vleuten bouwde haar voorsprong gestaag uit, reed voor haar gevoel in een flow. "Het leek of het in vijf seconden voorbij was. Deze medaille is de bonus. Ik heb er alles voor gedaan, maar daar altijd ook veel plezier uitgehaald. Dat heeft deze medaille opgeleverd, maar zonder was ik nog steeds heel gelukkig geweest."

Foto's

  • Zandbergen
    Zandbergen
  • Zandbergen
    Zandbergen
  • Zandbergen
    Zandbergen