Bernal ziet in winnen Giro beloning voor zoektocht

MILAAN - Egan Bernal won in 2019 op 22-jarige leeftijd de Tour de France. Hij realiseerde de droom van elke wielrenner en dacht: wat nu? "De periode erna is moeilijk geweest, moeilijker dan het winnen van de Tour. Ik wist niet meer wat ik met mijn leven aan moest", vertelde de Colombiaanse wielrenner zondag, op de dag dat hij met de Giro d'Italia zijn tweede grote ronde won.

"Deze overwinning bezorgt me een explosie aan emoties", keek hij een uur na de huldiging op het Piazza Duomo van Milaan terug. In een eerste reactie was hij nog luchtig geweest. "Dit is de eerste keer dat ik heb genoten tijdens een tijdrit", sprak de kopman van Ineos Grenadiers die voor de slotdag van de Giro al wist dat hem weinig meer kon gebeuren. Hij had een veilige marge opgebouwd ten opzichte van zijn naaste belagers Damiano Caruso en Simon Yates. De eindzege kwam niet meer in gevaar. "Tijdrijden is normaal niet leuk, vooral lijden, maar nu was het heel bijzonder om hier aan te komen. Om al die mensen met Colombiaanse vlaggen te zien en de aanmoedigingen te horen. Toen realiseerde ik me dat ik de Giro had gewonnen."

"Ik ben 'back in the game'. Dit is enorm motiverend. Ik wil de strijd aangaan met mannen als Pogacar en Roglic", vertelde Bernal in vloeiend Italiaans, het land waar hij zijn eerste jaren als prof doorbracht. Na zijn Tourzege in 2019 wist hij het even niet meer, erkende hij. "Ik trainde nog maar ik was niet meer dezelfde Bernal. Niemand in Colombia had ooit de Tour gewonnen op zijn 22e. Ik was superjong en zoekende. Ik moest weer de motivatie zien te vinden, terwijl ik ook nog problemen kreeg met mijn rug."

Veel zei hij te danken aan Dave Brailsford, de baas van de ploeg Ineos. "Die zei me: je moet gewoon plezier maken op de fiets. Hij heeft me enorm geholpen. Een voorbeeld? Dave zei: als jij het leuk vindt om voor een tussensprint te gaan, dan moet je dat gewoon doen. Deze overwinning heb ik voor een groot deel aan hem te danken. Plus het feit dat ik weer hongerig ben. Ik wil meer winnen. Nu staat de Vuelta op mijn lijstje. Maar ik wil ook naar huis: naar mijn vriendin, mijn familie, naar mijn koe, mijn drie honden en kippen. Ik heb niet veel nodig om gelukkig te zijn."