Clicky


Haveman Transport bestaat honderd jaar

Haveman Transport bestaat honderd jaar [+foto's]
28-03-2020 18:47 | Transport | auteur Marcel van der Voort

UFFELTE - Haveman Transport, aan de Van der Sluisweg 1 in Uffelte, bestaat woensdag 1 april honderd jaar. Ze zijn begonnen met de Snikke om goederen te vervoeren naar Meppel Later zijn er vrachtwagens gekomen om de opdrachtgevers te bedienen. Al die tijd is het bedrijf in handen gebleven van de familie Haveman.

Grondlegger Hendrik Haveman kon dankzij hulp van zijn inwonende schoonvader in 1920 zelfstandig schipper worden. Met ‘De Eendracht’ is op 1 april van dat jaar gestart met het vervoer van goederen. De boot, een Snikke ging elke donderdag naar Meppel. Een dag eerder nam Haveman bestellingen op in Uffelte. En bracht emballage van bakkers, winkeliers en caféhouders aan boord.
 

Dorpsgenoten

Ook gingen er regelmatig dorpsgenoten als passagiers mee. Het was gewoon dat een aantal van hen kippen, eieren, een schaap of varken bij zich hadden. Anderen wilden gewoon de markt of stad bezoeken.

Al in de beginjaren is er veevoer, zoals lijnkoeken, getransporteerd. Er kwam steeds meer vracht aan boord en soms ging er zelfs een volgboot mee.

Door die groei is De Eendracht in 1924 vervangen door De  Onderneming van 30 ton. 

Het varen door het water van Drenthe was soms moeilijk. Zeker als ze vanaf Meppel huiswaarts gingen met veel lading. Door de invallende duisternis en haast geen verlichting langs de vaarroute was het zicht niet altijd goed.

Boter naar Meppel

Door het verdwijnen van de tramlijn was er kans dat een concurrent de boter van de zuivelfabriek uit het dorp met een vrachtwagen naar het Meppelse station zou vervoeren. De boter ging voorheen altijd met de tram mee. Dat gebeurde een paar keer per week en zo vaak maakte De Onderneming de tocht naar Meppel niet.

Om de boot in de vervoerssector niet te missen kocht Haveman in Apeldoorn een vier- cilinder Ford uit 1929. Deze is op 15 maart 1933 gekocht en had het kenteken was DD-866-2

Aanvankelijk met Albert Brink als chauffeur. Hij gaf de Haveman-zoons Jan en Hendrik rijles. Nadat ze geslaagd waren voor hun examen mochten de broers met de vrachtwagen rijden.

De overgang van het schip naar de vrachtwagen is als prettig ervaren, maar wel werd snel duidelijk dat de vrachtwagen meer kosten met zich meebracht. Qua uitgaven waren ze na aanschaf van voer voor het paard al ver bij de Snikke. Met de komst van de vrachtwagen volgden er ook rekeningen voor onder andere benzine, onderhoud en wegenbelasting.

In het zonnetje

Chauffeur Luppo Nijenhuis vindt het honderdjarig bestaan een goede reden om de onderneming in het zonnetje te zetten. Hij nam contact op met Transport-Online. Want een eeuw een bedrijf voeren is niet vanzelfsprekend.

“Je moet je honderd procent inzetten”, vertelt mede-eigenaar Anriët Haveman. “Wij zijn de dienstverlenende sector en dan moet je bereid zijn er voor te gaan richting de opdrachtgever”, verduidelijkt ze.

Moesten verder

De eigenaars van het transportbedrijf hebben ook minder prettige herinneringen. Anriët: “Ja, absoluut. Ik leid het bedrijf samen met mijn zwager Jan. Mijn man Bert is in 2016 overleden. Dat is een dieptepunt. Wij moesten toch verder en hebben er het beste van gemaakt.” Het geeft de eigenaren een goed gevoel dat ze het bedrijf hebben kunnen maken zoals het nu is.

Haveman Transport is sterk in bulktransporten, vervoer van zeecontainers. Anriët “De opdrachtgevers zijn trouw en het werk stabiel.”

Familiebedrijf blijven

Is het altijd vanzelfsprekend geweest dat Haveman Transport een familiebedrijf zou blijven? “Ik denk het wel”, verklaart Anriët. Daarom is er nooit een fusie geweest. We hebben 94 jaar rechtstreeks voor de Agrifirm gereden .Op een gegeven moment bleek dat de opdrachtgever met grote partijen in zee wilde, zodat er minder aanspreekpunten overbleven. Daardoor is Haveman een samenwerking aangegaan met Nijhof-Wassink. En kan het vervoer van veevoeders en kunstmest in bulk verder gaan.

Anriët: “Ik denk dat je passie moet hebben voor dit vak. Persoonlijk vind ik de afwisseling en diversiteit het leukst.” Inmiddels is de vierde generatie aan het roer van de onderneming dat per schip begon. Na Hendrik runden Jan en zijn vrouw Trijn het bedrijf. “Daarna kwamen hun Henk en Freek aan de leiding. En dat is in 1996 overgenomen door de zonen van Henk: Jan en Bert.”

Helpen elkaar

Chauffeur Luppo Nijenhuis werkt bijna drie jaar voor de jubilerende onderneming. “Ik heb het bij Haveman Transport erg naar mijn zin, omdat het voelt als familie. Je wordt overal bij betrokken. Wij helpen elkaar en dingen worden opgelost”, laat hij weten vanuit zijn vrachtwagen.

“De sfeer onderling is super”, voegt hij eraan toe. “Er zijn twee categorieën binnen het bedrijf: bulk en containers. Ik werk in de bulk en als daar iets moet gebeuren, dan lossen wij het samen op. Er wordt in twee ploegen gewerkt. Dan spreek je elkaar tijdens de overdracht.”

Zoveel medewerking

“Het contact met de eigenaren is ook goed. Jan rijdt mee en doet het onderhoud en Anriët doet de boekhouding en planning. Er kan altijd worden overlegd”, stelt Luppo.

“Wat ik waardeer is dat ik zoveel medewerking krijg van de hun planning. Eerst woonde mijn vriendin ver weg. Daar werd met de planning rekening mee gehouden. Zodat ik haar regelmatig kon zien. Inmiddels woon ik met mijn vriendin samen.”

“Ik ga ’s morgens om vier uur mijn bed uit. En voor ik het weet is de werkdag alweer voorbij. Ik hoop dat het nog lang zo mag doorgaan”, zegt hij.

Rolde erin

“Ik ben van jongs af aan al bij het bedrijf”, meldt chauffeur Martin Stevens die er zo’n twintig jaar in dienst is. “Ik zat in de klas met de dochter van Freek Haveman en kwam bij het transportbedrijf. Ik mocht mee op de vrachtwagen en van het één kwam het ander, ging de auto’s wassen en kon er zakgeld verdienen. En in de garage helpen bij het onderhoud. Zo rolde ik erin. Ik kan er goed de kost verdienen.”

Stevens: “Het is een leuk bedrijf. Ik kan er lekker mezelf zijn. Er is veel variatie. Ik werk nu vast op de bulkauto. En er zijn veel collega’s die uit de omgeving komen. De onderlinge sfeer bij de collega’s is hartstikke goed. En als je problemen hebt kan je bellen.”

Mooie feestdag

Bij het honderdjarige bestaan hoort een feest zou je zeggen, maar…”Wij zouden van zondag 5 april een mooie feestdag maken. Vanwege de Corona-crisis is dat verplaatst naar zondag 4 oktober. Wij zouden met zijn allen dezelfde route varen als het schip honderd jaar geleden. Het was moeilijk om een schip te vinden die in de huidige tijd dat kan doen en uiteindelijk is dat gelukt. En ’s avonds zou er een receptie zijn. Al die activiteiten zijn verplaatst naar 4 oktober”, stelt mede-eigenaresse Anriët tenslotte.

Foto's

  • B. Kuil
    B. Kuil
  • B. Kuil
    B. Kuil
  • B. Kuil
    B. Kuil