Eis: 10 jaar en tbs voor doodsteken Amerikaanse studente Sarah Papenheim
ROTTERDAM - Het Openbaar Ministerie wil dat verdachte Joël S. (24) wordt veroordeeld tot tien jaar cel en tbs met dwangverpleging wegens doodslag op de Amerikaanse studente Sarah Papenheim. Hij stak zijn 21-jarige huisgenote op 12 december vorig jaar met 27 messteken dood in hun studentenhuis in Rotterdam. S. heeft dat bekend maar hij zei niet te weten waarom hij dit heeft gedaan. Ook weet hij niks meer van de steekpartij, zei S. woensdag voor de rechtbank in Rotterdam.
De aanklaagster zei dat ze "volle opzet" van S. bewezen vindt, omdat hij bewust de confrontatie had gezocht met Papenheim. Hij was om meerdere redenen boos op haar toen hij naar haar kamer ging, zo heeft hij zelf verklaard. Volgens de officier van justitie had S. op dat moment al een mes in zijn hand, iets wat hij eerder gedetailleerd had verklaard bij de politie. Maar S. zei woensdag dat hij onder druk was gezet door de politie en eigenlijk had willen zeggen dat hij dat ook niet wist.
S. lijdt volgens deskundigen aan complexe mentale stoornissen, waardoor hij hallucinaties heeft, en daarom gaat het OM ervan uit dat S. verminderd toerekeningsvatbaar is. Maar ondanks zijn geestesstoornissen was hij niet verstoken van ieder inzicht, zei aanklaagster. Zo heeft hij na de steekpartij gedoucht en is hij rustig naar de metro en trein gelopen. Van daaruit belde hij zijn moeder, die de politie waarschuwde. Die trof Papenheim hevig bloedend aan, maar reanimatie hielp niet meer.
Omdat de aanklaagster niet kan bewijzen dat S. een vooraf bedacht plan had, vroeg ze om vrijspraak van de aanklacht van moord. Ook de advocate van S. gaat uit van een plotselinge gemoedsopwelling - in een staat van woede of waanzin. Juist het ernstige letsel - 27 steekwonden en zeker 10 snijwonden in hoofd, nek en romp - wijzen daar volgens haar op. Ze pleitte voor alleen een psychiatrische behandeling, omdat S. volledig ontoerekeningsvatbaar zou zijn.
De verdachte zei in zijn laatste woord dat hij Papenheim nooit iets aan wilde doen, zich heel schuldig voelt en elke dag rouwt om haar dood. Tegen de nabestaanden zei hij "duizend keer sorry".
Uitspraak 11 december.