Halverwege: Martijn Posthumus

DE WESTEREEN – Deze week bellen we voor de rubriek Halverwege met vrachtwagenchauffeur Martijn Posthumus (30) uit het Friese Grou. Hij werkt in Scandinavië en rijdt als zelfstandige (Posthumus Transportservice Grou) voor een Deense opdrachtgever. Hij voert vooral ritten uit op noord-Noorwegen.

Wat vervoer je en waar naartoe?

“Ik voer voornamelijk transporten uit van Denemarken, en ook wel Zweden, naar het noorden van Noorwegen. Ik vervoer eigenlijk alles wat in de auto kan naar Noorwegen, en neem vooral visgerelateerde producten mee terug: verse zalm, verse kabeljauw en in het seizoen ook koningskrab.”

De vis gaat richting de visveiling, of wordt onderweg al verkocht. “Dat laatste gebeurt eigenlijk negentig procent van de tijd, vooral met zalm en kabeljauw. Dan heb ik al geladen, is de vracht nog niet verkocht maar wordt het verkocht terwijl ik aan het rijden ben.”

Hoe is het om in de winter op het noorden te rijden?

In de winter komt Martijn niet veel Nederlandse vrachtwagenchauffeurs tegen. “Dan rijden hier op het noorden misschien tien of vijftien Nederlanders. Maar nu begint het mooie weer en komt iedereen hier weer naartoe. Ik kom ze trouwens niet veel tegen, ik werk vooral met Noorse, Zweedse en Deense chauffeurs.”

Martijn heeft één tip voor chauffeurs die ook op het hoge noorden willen rijden: “Zie het vooral niet als een mooie uitdaging. Je moet dondersgoed weten waar je mee bezig bent en moet voorbereid zijn op heel veel tegenslagen”, waarschuwt Martijn.

Is het stressvol om hier te rijden?

Martijn heeft net vijf dagen in Hammerfest moeten wachten op een retourlading. “Vanmorgen heb ik vijftien pallet geladen, vanmiddag de rest”, vertelde Martijn dinsdagmiddag. “Nu moet ik als de sodemieter gas geven naar Denemarken. Het is in deze branche echt hollen of stilstaan.”

Vol gas geven klinkt leuk, maar in de winter zitten daar nogal wat haken en ogen aan. “De weeromstandigheden zijn hier dan heel slecht, de wegen zijn niet schoon. We hebben nu ook nog steeds te maken met sneeuw, regen en harde wind. Het is hier nu 8 graden, koud dus, maar de mensen lopen hier al in T-shirt omdat ze het warm vinden!”

Martijn vertelt dat het wegdek soms puur ijs is. “Dan moet je geen inschattingsfout maken. Doe je dat wel, doe dan maar een schietgebedje, want dan komt het niet goed. Ik doe dit al twaalf jaar, tussendoor heb ik overigens ook wel ook Frankrijk en Duitsland gereden. Maar dit is echt serieus werk. Ik rijd het hele jaar op winterbanden en sneeuwkettingen.”

Martijn moet er niet aan denken naar Scandinavië te emigreren, ook al brengt hij daar veel meer tijd door dan in Nederland. “Ik werk vier weken en ga dan een weekend naar huis, maar ik zou hier niet kunnen wonen. Ik ken geen luier volk dan de Scandinaviërs.”

Maak je wel eens vreemde dingen mee onderweg?

“Oost-Europese chauffeurs komen hier slecht voorbereid naartoe, dan zie je de vreemdste dingen. Laatst nog, een Rus die zijn auto op de parking zette. Ik heb vol ongeloof gekeken naar die auto: die zat aan elkaar geplakt met ty-ribs en ducktape. Bovendien had hij schade en nauwelijks profiel op de banden.”

Martijn vertelt dat hij twee jaar geleden een chauffeur heeft moeten aangeven bij de politie.

“Ik was bezig aan een steile klim met de auto en zag halverwege een vrachtwagen uit Litouwen staan, met de chauffeur erbij. Het was -30 graden Celsius, maar de man was gekleed in een T-shirt, trainingsbroek en Crocs aan zijn voeten. De wagen stond overdwars op de weg, drie ton geladen, maar geen profiel op de banden. Naast de weg ging een steile afgrond tweehonderd meter naar beneden. Toen kon ik niet anders dan er melding van maken. De auto en lading zijn in beslag genomen en de chauffeur is gearresteerd, want hij had ook nog een magneet op z’n bak.”

Nu wordt het mooi weer, rijdt het dan beter?

“In de winter blijft het hier de hele dag donker, daar word je zo depri van. Nu blijft het hier de hele dag licht, kijk maar eens naar de foto van mijn vrachtwagen, die foto is om drie uur ’s nachts gemaakt. Het is dat het op dat moment bewolkt was, anders was het nog veel lichter geweest. Je bioritme raakt veel flink in de war van óf de hele dag donker óf de hele dag licht.

Ben je van plan nog vele jaren door te gaan?

“De transportsector is de laatste jaren drastisch veranderd. Ik weet niet of ik nog wel zin heb om nog heel lang chauffeur te zijn. Mijn vriendin werkt in de veehouderij van haar ouders, misschien zou ik dat kunnen gaan doen.”

Als zelfstandige in Scandinavië rijden is niet makkelijk, vertelt Martijn. “Ik maak nu 2800 kilometer in een week, maar ik moet minimaal 4000 hebben. Wat ik al zei: het is hier hollen of stilstaan. Maar ik vind het rijden op zich hier wel helemaal geweldig hoor: de natuur en de elanden en rendieren.”

“Ik ben net weer gaan rijden en heb al dertig rendieren gezien. Als ze op de weg staan moet je flink toeteren, want vaak duurt het even voor ze op hun gemakje de berm in gaan. Ik heb een wildrek op de auto, voor als het echt niet anders kan…”

Martijn heeft het nu nog naar zijn zin op de weg, maar denkt ook aan de toekomst. “Stel dat mijn vriendin en ik kinderen krijgen, dan zou ik in Nederland op het binnenland willen rijden zodat ik elke avond thuis kan zijn bij mijn kinderen. Of ik zou helemaal stoppen. De veehouderij in.”