Havenbedrijf Antwerpen neemt twee drijvende droogdokken in gebruik

ANTWERPEN - Aan kaai 608 in de Antwerpse haven drijven binnenkort twee droogdokken in het water. Het eerste drijvende droogdok, met een lengte van 45 meter, kwam afgelopen maandag toe. Het tweede exemplaar, met een lengte van 55 meter, maakt aanstaande maandag zijn opwachting. Met de gloednieuwe drijvende droogdokken komt er een einde aan een geschiedenis van ‘vaste’ droogdokken. Tot vandaag gebeurt de herstelling van de vloot van het Havenbedrijf op het Droogdokkeneiland. Dat wordt echter overgedragen aan de stad en krijgt een andere bestemming, los van de haven.

De operationele en onderhoudsdiensten van het Havenbedrijf verhuizen binnenkort naar een nieuwe site aan kaai 602-612 waar een nautische en technische cluster wordt gebouwd die klaar moet zijn in de eerste helft van 2019. 

Van vaste naar drijvende droogdokken

Op de site aan kaai 602-612 werd geopteerd voor drijvende droogdokken als droogzetfaciliteit voor de vaartuigen. In tegenstelling tot vaste droogdokken, kunnen deze indien nodig immers verplaatst worden naar een andere locatie. In mei 2016 ging de Nederlandse firma Ravestein BV op haar werf in Deest van start met de bouw van de twee drijvende droogdokken. Enkele weken geleden werden de werkzaamheden afgerond en waren de twee U-vormige constructies klaar om richting Antwerpen te vertrekken. 

Verwacht wordt dat het nog enkele weken zal duren vooraleer de eerste vaartuigen ook écht kunnen gedokt worden in de nieuwe constructies. Ze zullen hier namelijk nog aan een uitgebreid testprogramma onderworpen worden. Het Havenbedrijf zal niet enkel de eigen vloot herstellen in de dokken, de drijvende constructies kunnen in de mate van het mogelijke worden opengesteld voor het onderhoud en de reparatie van vaartuigen van externe bedrijven. 

Technische kenmerken

• Het ene dok is 45 meter lang, het andere 55 meter. B
• Beiden hebben een breedte van 29 meter en een hoogte van de dokbodem tot het bovendek van 13,1 meter.
• De droogdokken kunnen schepen dragen van respectievelijk max. 1.500 en 1.750 ton, met een breedte van 23 meter en een diepgang van 7 meter.
• Een drijvend toegangsponton van 29 m × 12 m verbindt de drjvende droogdokken. Van hieruit kan je de dokken betreden.
• Elk droogdok beschikt over een controlekamer en een kraan die tot 10 ton kan heffen, onmisbaar voor het verplaatsen van zware onderdelen.
• De droogdokken kunnen niet autonoom functioneren, ze maken gebruik van walstroom. 

Techniek

De droogdokken zien er dan indrukwekkend uit, de techniek erachter is eenvoudig. Onderaan en aan de zijkanten van het dok zitten watertanks. Zijn de tanks leeg, dan drijft het helemaal op het water. Moet er een schip drooggelegd worden, dan worden de tanks vol met water gepompt. Zo zakt het dok in het water en kan het schip erin gebracht worden. Vervolgens worden de tanks terug leeggepompt en komt het dok, samen met het schip, omhoog. Het hele proces van het droogzetten van een schip neemt twee à drie uur in beslag. 

Elk drijvende dok ligt met glijbeugels bevestigd aan 2 spudpalen zodat een vaste ligging ten opzichte van de kade in alle omstandigheden, zelfs bij afzinken en opvlotten, gewaarborgd blijft.

Duurzaam

Het mogelijk vervuild water dat zich op de dokvloer verzamelt, wordt afgeleid naar een vuilwatertank in de dokbodem. Dit reservoir wordt bij het bereiken van een vooraf ingesteld niveau automatisch geledigd; de inhoud wordt daarbij naar de wal gepompt en daar gezuiverd. Op die manier komt er geen vuil water in het Kanaaldok terecht wanneer het dok terug afzinkt. 

‘Oude’ droogdokken

Met de indienstneming van de nieuwe droogdokken komt er aan een einde aan het gebruik van de ‘oude’ droogdokken op het Droogdokkeneiland. De droogdokken 1 tot 6 en 8 tot 10 werden in 2001 beschermd als monument. In 2009 volgde de vaststelling als bouwkundig erfgoed.