Scherpe stenen verpesten derde dag van De Rooy in OiLibya Rally

Twee lekke banden, veroorzaakt door scherpe rotsen en stenen, kostten Gerard de Rooy in totaal 20 minuten in de derde etappe van de OiLibya Rally. Daar kwam bovenop dat De Rooy het in het laatste deel van de 274 kilomter lange wedstrijdproef rustig aan moest doen om nog meer lekke banden te voorkomen.

Op de finish kwam De Rooy twaalf minuten tekort voor de etappewinst, die opnieuw naar zijn teamgenoot Ales Loprais ging. De Tsjech had ook problemen met de banden gehad, evenals de Argentijn Federico Villagra, die vierde werd, achter De Rooy.

Tot aan de duinensectie op ongeveer 110 km in de proef ging De Rooy aan de leiding. “Het eerste deel was perfect,” volgens De Rooy. “In de duinen moesten we weer voorzichtig aan doen, omdat we geen beadlock hebben die voorkomt dat de banden van de velg lopen bij lage spanning. Maar dat ging op zich allemaal nog best goed.”

De met scherpe stenen bezaaide paden die na de duinen kwamen, waren veel erger. De stenen scheurden twee achterbanden aan flarden. “De eerste kostte negen minuten, de tweede elf minuten. Die was zo kapot dat we die niet in de bak kregen. Helemaal aan gort.”

In de laatste 120 km was De Rooy daarom gedwongen om uiterst voorzichtig te rijden. “Ik kon maar 80 á 90 km/u om te voorkomen dat ik nog meer lekke banden zou rijden. De luchttemperatuur is boven de 40 graden Celsius en als de banden op 110 graden komen, laat het rubber los. Het probleem is vooral met de achterbanden, van het oude model. De voorbanden die we testen zijn de nieuwe. Die lijken het goed te houden.”

Ton van Genugten hoefde niet te stoppen bij zijn teamgenoten om te helpen. Ook hij had problemen met de banden. “Op 100 km voor de finish ontdekten we dat de noppen van het loopvlak van alle vier de banden weg waren. Banden wisselen was niet heel erg zinvol, omdat ook nieuwe banden kapot kunnen en dan heb je niks meer op reserve. Dus hebben we besloten om heel voorzichtig naar de finish te rijden in de hoop dat we geen klapband zouden krijgen. Dat is gelukt, maar het gaf weinig voldoening. Het is doodzonde dat er in een proef die zo mooi begon, met prachtige duinen, op twee derde een stuk ligt met zo’n hoop scherpe stenen die voor iedereen de dag verpesten.”