Belgische kilometerheffing maakt leven 0,5 procent duurder

BRUSSEL - De geplande kilometerheffing voor vrachtwagens in België zorgt alleen al voor de voeding een prijsstijging van een half procent aan de kassa’s, zonder enige positieve impact op de mobiliteit. Comeos, de federatie voor handel en diensten, vraagt dan ook dat de regionale regeringen de heffing herzien.

De plannen van de drie gewestelijke regeringen, om vrachtvervoer boven de 3,5 ton met een kilometerheffing te belasten, kunnen op weinig meeval rekenen. “Onder het mom van mobiliteit wordt een platte belasting geheven”, zegt Dominique Michel, ceo van Comeos. “Een belasting die door de consument zal worden betaald, want iedereen schuift de factuur door.”

En dat valt letterlijk te nemen. “We berekenen dat de prijzen van voeding met een half procent zullen stijgen”, zegt Michel. “Het transport van veevoer naar de boer wordt duurder, het vervoeren van de dieren naar de slachthuizen, de karkassen die naar de industrie worden gebracht en de afgewerkte producten die in de depots van de winkels terechtkomen: alles slaat op, met die kilometerheffing. Als je dan nog weet dat wij dagelijks zowat 2.500 vrachtwagens nodig hebben om de supermarkten te bevoorraden, kom je aan een hallucinant kostenplaatje. Het sneeuwbaleffect van al die extra transportkosten wordt door de consument betaald: volgens onze berekeningen riskeren de prijzen van voeding met 0,5% te stijgen.”

Geen impact op de mobiliteit

“De handel kan die kost niet op zich nemen: onze marges staan al sterk onder druk. In tien jaar tijd daalde onze winstmarge met 25%”, gaat Dominique Michel verder. “Je zou, als je geen rekening houdt met concurrentie van over de grens, kunnen argumenteren dat een vlotte mobiliteit die prijs waard is. Maar het drama is net dat de kilometerheffing geen zier verandert aan ons verkeersinfarct. Alle studies wijzen uit dat, om tot een echte gedragsverandering te komen, alle weggebruikers moeten belast worden. Bovendien moet je met variabele heffingen werken, zodat je het verkeer letterlijk uit de spits weg kunt sturen.”

“Door uitsluitend een heffing op te leggen aan zwaar vervoer boven de 3,5 ton, en door geen alternatieven aan te bieden voor wie uit de spits weg wil blijven, is deze regeling een gemiste kans”, besluit Michel. “Als de gewesten een aangepast tarief zouden hanteren, afhankelijk van het tijdstip en de locatie van de verplaatsing, dan zouden we één derde van het transport voor voeding uit het spitsverkeer kunnen houden – en met een heffing voor personenwagens zou die vrijgekomen plaats ook niet door privé-vervoer worden ingenomen. Nu betalen we met ons allen voor een oplossing die er geen is.“