Wie kent deze vrachtwagen nog? [deel 25 3 extra editie]

ZWAAGWESTEINDE -  'Wie kent deze vrachtwagen nog?' Maandelijks behandelen we een vrachtwagen(merk) uit vervlogen tijden. Wat waren de ervaringen van de vrachtwagenchauffeurs van weleer met deze vrachtwagens?

Deze maand staat de MAN met F7/F8 cabine centraal. Drie weken geleden vroegen wij u naar uw ervaringen en anekdotes met deze vrachtwagen. Door de vele uitgebreide reacties en de vele foto's die we toegestuurd kregen, hebben we een extra editie samengesteld.

Gerard van den Berg schrijft: "In november 1984 werd bij ons deze M.A.N 16.240 (toen nog mét de puntjes tussen de letters!) met kenteken BK-91-SF afgeleverd. Hierin heb ik 7 jaar met veel plezier en heel weinig onderhoudskosten gereden. Eén keer een vreter bij de zesde cilinder en een keer een koppelingsplaat/drukgroep en dat was het dan wel. De wagen was uitgerust met een ongesynchroniseerde 12-versnellingsbak van ZF, die toch redelijk gevoelig was qua toerental met schakelen. Ik heb er altijd zware vrachten groenten mee vervoerd, hoofdzakelijk tussen de haven en het Westland, zonder problemen."

"Toen de wagen uiteindelijk was ingeruild kwam die in de handel terecht. Kort daarna werd ik opgebeld door een tuinder bij mij uit de buurt met de vraag hoe die auto eraan toe was. Geheel naar waarheid antwoordde ik dat hij technisch nog prima was, alleen een paar kleine reparaties aan de laadbakvloer noodzakelijk. Nou, dan ga ik 'm kopen zei de beste man. Een week later belde hij weer dat hij hem ook daadwerkelijk had aangeschaft, maar dat schakelen..... daar was zeker een trucje voor....? In ruil voor een tray geraniums heb ik de man toen nog even een lesje double-clutch schakelen gegeven, waarna hij er ook nog zeker drie jaar mee gereden heeft", aldus Gerard.

De reactie van Albert Abee: "Eind jaren 1970 heb ik in een M.A.N.  gereden met het kenteken ZV-56-35 met stuurversnelling en een voorschakelbak. De motor was een V8 met 275 pk, een krachtpatser! Dat was toentertijd gewoon even de Ardennen door blazen waar het kon. Het comfort was voor die tijd heel goed: de bedden breed en lang genoeg en voldoende ruimte om je aan- en uit te kleden. Het was jammer dat je toentertijd geen cao had en op km geld stond hetgeen je salaris niet ten goede kwam als je de hele dag stond in te klaren in Lille Port Fluvial."

Van Eddy van der Heide een foto met korte toelichting: "Hierop reed mijn vader bij  transportbedrijf Bosch uit Valthermond met wortels en aardappels. Ik heb heel wat uurtjes naast hem in de cabine gezeten toen."

Henk Lamme vertelt: "Ik heb als 16-jarige, ja inderdaad met 16 jaar, leren rijden op zo'n MAN bij C.A. Mooy in Velden.

Ook Wim Kwakernaak heeft positieve herinneringen: "Voor die tijd een mooie ruime auto met luchtvering."

"In de jaren 1985 tot 1989 heb ik met een M.A.N type 19-321 met kenteken 82-TB-67 gereden bij van der Wal in Utrecht", schrijft Piet Kalisvaart. "Het was een heerlijke auto om mee te rijden met een Fuller bak. Het schakelde als een zonnetje zonder de koppeling te hoeven gebruiken. Hij trok als een lier ook al was je nog zo zwaar geladen. Het verbruik was in die tijd nog niet zo belangrijk, het was dus een gezonde drinker. Ik denk zo ongeveer 1 op 2. In die jaren heb ik er veel mee op Groot-Brittanië gereden. Dat reed heerlijk daar, want de auto was in die tijd ook nog niet begrenst en kon je er lekker mee doortrekken (100 km)en ook nog wel wat harder."

"Je kon ook je bakkie koffie rustig op de motor kap zetten zonder dat het er overheen ging. Cabine isolatie werd toen nog niet toegepast, ik heb in Noorwegen met  min 30 graden gereden en dan moest de kachel en de standkachel onder het rijden voluit staan. Je werd dan nog zo koud als een steen.  Maar ondanks dat was het toch een fijne wagen", besluit Piet.

"Hier twee foto's van onze eerste F7 MAN's", schrijft Eppie Bok. "De VN-36-96 kwam bij ons in 1971 als eerste F7 in het wagenpark. Gekocht als chassis cabine voor 65.000 gulden bij MAN dealer Mijnhardt in Groningen. Bulthuis leverde de kipbakken op zowel de truck als de Netam aanhanger. Ik mocht er mee rijden en sta hier te laden bij Wessanen in Wormerveer."

"Op zich een feest natuurlijk, comfortabel en met 304 pk een plezierige overgang als je je voorheen met 180 pk moest redden. 304 pk had te maken met nieuwe wetgeving in Duitsland, 8 pk per ton betekende bij 38 ton dus minimaal 304 pk. Hierdoor kwam Daf met 304, Scania met 305, Bussing met 320, Magirus met 310, Mercedes met 320 en Volvo met 330 pk. Motorisch was deze MAN in orde, echter de toenmalige ZF versnellingsbakken konden deze vermogens niet aan en gingen snel stuk. DAF, MAN, Bussing en Magirus losten dit op door Fuller bakken te monteren, probleem over zou je denken echter toen kwamen de cardan's aan de beurt waardoor er geregeld gesleuteld moest worden. Ongetwijfeld zullen ook de behoorlijk zware vrachten (22 ton leeg en 40 ton lading was heel normaal) debet aan die sleutel ellende geweest zijn. De tweede foto is een combi met drie container bakken rijdend op de Frieschestraatweg tussen Groningen en Slaperstil", aldus Eppie.

"Zelf heb ik 18 jaar ( 1975-1993 ) met een en dezelfde M.A.N gereden. In totaal een kleine twee miljoen kilometer", schrijft Bart Visser. "Deze M.A.N is van het type 16304 FN. Een V8 dus met een F 7 cabine. Deze auto reed dagelijks met 3-assige aanhangwagen, met bruto gewichten die dichter bij 60 ton dan bij 50 ton lagen. Ik heb nooit een vrachtwagen met zoveel karakter dan deze 8 cilinder gehad. Ook de vering en wegligging vind ik geweldig. Nu (anno 2015) is deze auto gerestaureerd, en op de laadbak staat een caravan, verborgen onder een nep lading hout. We gaan hiermee op vakantie en naar oldtimer evenementen."

Bart vervolgt: "In deel 25-1 schrijft u dat in 1967 max. 230 PK beschikbaar was, maar de F 7 (Saviem ) cabine is ontworpen voor de 8 cilinder motor. In 1967 was een V 8 ( type D 2658 M2 ) motor leverbaar met 250 PK. Deze was geknepen, omdat er nog geen versnellingsbak leverbaar was voor het hoge koppel van deze motor. In 1968 waagde M.A.N een vermogensstijging tot 275 PK. ( D 2658 M 23 ) In 1969 werd deze motor gepresenteerd met 304 PK,  8 pk per ton (type 2858 M). Als automotor is deze slechts 4 jaar gebouwd, maar als scheepsmotor en in metrostellen zijn ze , zelfs met dubbele turbo’s , nog jaren gebouwd."

Als laatste een anekdote van Simon Snip: "MAN had onder zijn trekkerchassis al vier balgen luchtvering iets wat nu de gewoonste zaak van de wereld is. Maar in 1970/1980 was dit zeer bijzonder en de conservatieve beroepsvervoerders waren er kopschuw van. Dus om het te etaleren bezocht ik vaak op zaterdag een vervoerder en demonstreerde het eenvoudige aan/afkoppelen  met behulp van de luchtvering. Ik bond ook een rekje achterop het chassis met zes eieren erin. Deze bleven tijdens het rijden keurig op hun plaats ook als je door de berm reed of over de spoorwegovergang. Maar bij één vervoerder lukte dit niet: er miste een ei. Ik had het vermoeden dat hij het er uit had genomen en had in mijn ooghoek gezien dat hij iets in zijn zak van zijn colbert stak. Toen de man meldde: "Kijk er is een ei uit", sloeg ik hem tegen zijn colbert waarop hij verschrikkelijk kwaad werd. Het ei was stuk ... Ik kon gaan en ik kreeg voorlopig geen kans om überhaupt iets te verkopen...."

Auteur: Leonard Looijenga