Wie kent deze vrachtwagen nog? [deel 25 2]

ZWAAGWESTEINDE -  'Wie kent deze vrachtwagen nog?' Maandelijks behandelen we een vrachtwagen(merk) uit vervlogen tijden. Wat waren de ervaringen van de vrachtwagenchauffeurs van weleer met deze vrachtwagens?

Deze maand staat de MAN met F7/F8 cabine centraal. Twee weken geleden vroegen wij u naar uw ervaringen en anekdotes met deze vrachtwagen.  Ook deze keer ontvingen we weer vele leuke en uitgebreide reacties en een groot aantal foto's; waarvoor dank!

Zo schreef Loek Achterberg: "Bij de V.S.T in Uithoorn hadden we ook diverse  MAN's  die gebruikt werden voor het tank vervoer van de Staatsmijnen met Caprolactam voor het Verenigd Koninkrijk. We gebruikten ook de de dubbel aangedreven MAN voor het zwaar transport, er werd dan een ballastbak op de trekker gezet die we in de koppelschotel schoven. Vervolgens ging de GOLDHOFER platformwagen met 128 wielen erachter. Deze MAN was een 304 pk met stuurversnelling en een voorschakelbak met het bekende groene lampje dat aangaf hoog of laag. De MAN ging ook vaak met de FAUN mee naar  Engeland en Schotland om daar met de platformwagens als duwwagen gebruikt te worden speciale vrachten zoals zware machines. Ze waren voor die tijd bere sterk."

"De onderstaande foto heb ik genomen in Limburg op de terugweg uit Stolberg in Duitsland met 30 ton glas er op voor Engeland. Dit was er een met een sleepas uitvoering. Toen de V.S.T ophield te bestaan ben ik bij MUR transport in de werkplaats begonnen en daar met z'n tweetjes het onderhoud gedaan. Ook daar met MAN te maken gehad. We hadden MAN's in het volume vervoer. Door de luchtvering en de ondervloer motor waren deze wagens daarvoor zeer geschikt. Alleen de zeer korte cabines zorgden dat je amper kon zitten. Maar het reed als een touringcar, echt wel top!"

"De vraag wie nog bekend is met een MAN, kan ik positief antwoorden", reageert Bert Poelman. "Zo rond 1990 was ik chauffeur bij Broersma in Stroobos en daar hadden ze in eerste instantie een MAN als test. Later kwamen daar nog een aantal bij, waaronder de BH-34-HB, die kreeg ik toen omdat de vaste chauffeur van die wagen een nieuwe auto kreeg, en werd ik de chauffeur van de 'TESSA' auto. Ik heb de eerste weken heel wat af gefoeterd op die stomme koffiepot!"

"Double-clutchen en tussengas. Omdat mijn vorige auto een Scania 111 was, voelde dat als een afgang. Vooral die keer dat ik me verschakelde op de Kasseler Berg. Ik herinner me nog de schrik... daar stond ik.. Geladen met 25 ton kaas, stilstaan op de A5.  Dan moet je dus in de eerste versnelling opnieuw beginnen... de bult omhoog... ik kwam tot de derde versnelling... zelfs de toenmalige Oostblokkers "vlogen" me voorbij... Gelukkig zonder kleerscheuren boven gekomen, wel bijna 20 liter zweet verloren naar boven...".

"Totdat een paar maandjes later, het clutchen ging me toen redelijk af, ik een andere MAN chauffeur sprak en me vertelde dat ik zonder te koppelen ook prima kon schakelen! "Most goud naar de toernteller kieken jong", werd me verteld, "en goud luustern noar de motor, dan schuuft ie vanzelf in de goeie gang".

Na dit een tijdje geprobeerd te hebben kreeg ik inderdaad de smaak te pakken! Eigenlijk hadden we toen al een superautomaat! Ik gebruikte alleen de koppeling om weg te rijden. Verder alles met de linkervoet op rust, goed luisteren, kijken naar de toerenteller, beetje spelen met gas en schakelen maar! Later haalde ik zelfs onze nieuwe 360 Scania in op de A-3 bij Frankfurt! Net even op tijd een halve gang terug, vol gas en gaan. En met een hele grote smile een collega met een nieuwe Scania voorbij vliegen naar boven, geladen met 25 ton kaas. Uiteindelijk vond ik het een machtige auto, en vond het jammer dat ik er na tweeënhalf jaar afscheid van moest nemen."

Dennis meldt: "Deze zijn van van Heur transport bv uit Swartbroek Weert. De grijze wagen met rood wit blauw daar reed mijn vader mee, ik ben vaak met hem mee geweest."

"In de jaren tachtig hadden wij drie MAN's met F8 cabine: te weten een 19.321, een 19.331UL en de 19.192.", schrijft Bas Mulder. "Alledrie zijn ze nieuw gekocht en werden ingezet voor hooi en stro vervoer, dit waren vrachten van 130 m3 met een gewicht tussen de 10 en 16 ton. De 19.321 was een bladgeveerde wagen, erg bedrijfszeker en weinig onderhoudskosten ,typerend was het fluittoontje van de turbo. 's Morgens bij het starten was het wel een rookkanon."

"De 19.331 had een ondervloer motor en erg veel ruimte in de cabine, tevens was het erg stil in de cabine en had je in de zomer geen last van de warmte van de motor als het warm weer was. De wagen had luchtvering op de vooras en heeft bij ons 1.150.000km gedraaid waarvan ik de laatste 600.000km gereden heb. De 19.192 werd na enkele jaren weer van de hand gedaan omdat deze te licht bleek voor t werk wat wij deden", aldus Bas Mulder.

Ook van Aard Wessels ontvingen we een aantal foto's.

Wordt vervolgd!

Auteur: Leonard Looijenga