Clicky


42. De Denktank

42. De Denktank
16-05-2011 19:13 | Columns | auteur Marcel Heinsbroek
Wie mij wat beter kent weet dat ik niet model heb gestaan voor het wereldberoemde beeld 'De Denker' van Rodin. Het kunstwerk dat (n)ooit naar mijn beeltenis gemaakt wordt, zal er als volgt uit zien: een vooraanzicht van een ietwat verbaasd kijkende man met de armen naar beneden en de handpalmen wat naar voren. Rondom het hoofd in grootte variërende vraagtekens. De titel van het werk: 'De Vergeter'.

Ik kan iets achter me neerleggen, mij omdraaien en vervolgens vergeten dát ik het heb neergelegd, waar ik het heb neergelegd en soms zelfs wát ik heb neergelegd. Voorwaar niet iets om trots op te zijn, geef ik toe. En nogal lastig in mijn beroep. Door deze denkwijze, of beter gezegd: vergeetwijze ben ik heel veel werkhandschoenen, pennen en laad-, los-, of stuwmateriaal kwijtgeraakt.

Nu heeft elk nadeel zijn voordeel, omgekeerd trouwens ook, want nadat ik in één week tijd tot drie keer toe werkhandschoenen kwijtraakte, besloot ik de zaken beter aan te pakken en wat nauwkeuriger te gaan werken. Daarin ben ik zo hier en daar wel wat doorgeschoten, maar daardoor raak ik geen spullen meer kwijt en heb ik in de loop der jaren wat dingetjes bedacht waar u, of uw werkgever, ook wat aan heeft.

De meest logische tip is natuurlijk: geef alles een vaste plek en voer dat consequent door. Heeft het bedrijf waar u werkt vijf auto's rijden? Dan ligt, vanaf vandaag, het boordgereedschap in al die wagens op dezelfde plek, bijvoorbeeld in het kastje achter de bijrijderstoel. Het doosje met tachograafschijven ligt, duidelijk zichtbaar, in dat ene open vakje in het midden van het dashboard. De autopapieren liggen natuurlijk altijd in het opbergkastje direct boven het hoofd van de chauffeur. Of op een andere plek, maar die plek is wel in iedere auto hetzelfde.

Zo kan Jantje, die plots met de truck van Pietje wegmoet, alles vinden wanneer hij het onverhoopt, zoals met bijvoorbeeld reservelampjes, nodig heeft. Heeft het bedrijf wagens van verschillende merken, dan hoeft dat geen probleem te zijn. De indeling van cabines is redelijk standaard. Extra zekeringen naast de zaklamp in het rechterbovenkastje is voor iedereen te begrijpen, of hij of zij nu met een Volvo, Renault of MAN rijdt.

Doe de autopapieren niet in losse mapjes in een tasje. Koop of regel een multomap met een transparante voorkant. In die voorkant schuift u een vel papier met daarop een foto van de betreffende wagen, met daaronder groot het kenteken. Binnenin de map doet u de welbekende showmappen waar u, netjes uitgeklapt en dus goed zichtbaar, kentekenbewijs, groene kaart en vervoersvergunning doet. Eventueel in meervoud, want u rijdt misschien met een voertuig met aanhanger of oplegger.

Menig ambtenaar van Politie of Verkeersinspectie keek blij verrast wanneer ik bij een verkeerscontrole alle papieren in één keer kon overhandigen. Bent u de vaste chauffeur van de auto? Doe dan ook kopieën van uw paspoort en rijbewijs in de map. Mocht u een keertje uw persoonlijke papieren vergeten, dan heeft u tenminste nog iets bij u waar uw naam en gezicht op staan. Kopieën zijn echter niet geldig als legitimatie: hopelijk treft u een schappelijk controleur.

Containervervoerders kennen het probleem: te veel terminals met allemaal hun eigen poortbriefjes, waarop per terminal behalve de gewone vragen ook de meest buitenissige kennis opgehoest dient te worden. Sinds kort loop ik ook tegen dit verschijnsel aan, en hoewel ik aan al die verschillende soorten poortbriefjes (nog) niets kan veranderen, kon ik een ding wel doen; ik heb voor mijzelf een werkbon gemaakt, een kruising van al die poortbriefjes.

Op mijn briefje staan alle bekende vragen zoals : containernummer en referentie, waar gebeurd wat zoals opzetten of, maar ook, en dat is lang niet altijd van belang de terminals voor het halen en brengen van zo’n ijzeren doos, waar ‘ie geladen of gelost moet worden. Op de poortbrief noteer ik vervolgens alleen de gegevens die voor die terminal van belang zijn. Het is dubbel werk, ik weet het, maar zo hou ik zelf overzicht en heb ik niet tientallen briefjes met door elkaar staande gegevens door mijn cabine slingeren.

Een ander aardigheidje: op de binnenkant van (deksels en deurtjes van) kastjes kunt u stickers plakken met daarop vermeld zaken zoals: welke motorolie moet ik gebruiken, telefoonnummers van hulpdiensten als de garage en de bandenboer, de instellingen van de radio en meer van dat soort kennis die u niet elke dag hoeft te kunnen ophoesten, maar toch af en toe nodig heeft.

U kunt ze eigenlijk allemaal zelf verzinnen, die tips. Er is er echter ééntje waarvan ik bijkans zeker weet dat ik 'm zelf verzonnen heb. Doe bij de autopapieren een brief of een tekening waarop de maat van de autobanden staat. Heeft u wel eens 's nachts, met een lekke band langs de kant gestaan? En dat u dan van eerdergenoemde bandenboer de vraag krijgt: "Wat is de maat van de band?"

Uit ervaring weet ik dat in het pikkedonker die cijfers en letters niet of nauwelijks te vinden, laat staan te lezen zijn. Denk ook even aan '...de zaklamp in het kastje...'.

Als voorbeeld laat ik u een tekening zien om duidelijk te maken wat ik bedoel. Natuurlijk kunt u ook op sites van andere vrachtautomerken of trailerbouwers kijken, of op de kidspagina van Transport Online. Misschien bent u zelf een begenadigd tekenaar. Schrijf er verder maar datgene bij wat u zelf van belang vindt, bijvoorbeeld de inhoud van de brandstoftank. Het gekke bij mij is, dat wanneer ik eenmaal iets opgeschreven heb, ik het zelden meer vergeet. En doe twee tekeningen in de map: een voor de trekker of motorwagen en een voor de oplegger of aanhangwagen.



Marcel Heinsbroek

Met dank aan MAN Nederland voor het mogen gebruiken van de tekening